Gaby den Held
Archief 
               
Voor oudere posts zie:
Archief 2017


ENGLISH

GABY DEN HELD

                         

Alex Stanovsky, roman-in-wording: fragment. 

8-1-2018. Alleen op de wereld 
Zoals wij daar tegenover elkaar zaten in het gedempte licht van de schemerlamp voelde het alsof we op dat moment de enigen waren. Dat een fatale epidemie het leven op aarde in een mum van tijd had uitgeroeid en dat wij tweeën, op onverklaarbare wijze, gespaard waren gebleven. Beangstigend en troostend tegelijk. Ik hunkerde naar haar nabijheid en begeerde zowel haar lichaam als haar geest. Een schurend verlangen om op elke mogelijke manier met haar verbonden te zijn. 



Meer over Alex Stanovsky
Mixtape: Terug naar het paradijs

8-1-2018​
'Terug naar het paradijs' is een verzameling liederen, composities 
en gedichten die één ding gemeen hebben: ze zijn gecomponeerd 
en uitgevoerd door Nederlandse artiesten en componisten. De 
titel refereert naar het gedicht 'Paradise regained' van Hendrik 
Marsman, maar ook naar het vaderland dat Gaby wil verklanken. 
Het land van melk en honing, het kleine maar legendarisch rijke 
land met een weerbarstig klimaat en minstens zo weerbarstige 
inwoners. De wind die over de zee en het rivierenlandschap waait 
loopt als een rode draad door het verhaal dat wordt verteld. Het 
is geen compleet beeld van de Nederlandse muziek, maar een 
persoonlijke verzameling. De liederen staan daarbij in dienst van 
het grote verhaal. Gaby zoekt daarbij muziek die soms aanvullend 
is in sfeer, en soms tegengesteld om het verhaal spannend te 
houden. Wat kun je zoal verwachten? Wel, dat is onder andere: Willem Pijper, SEVDALIZA, Guflux, Spinvis, De Staat, Liesbeth 
List, Joost Kleppe en fragmenten uit gedichten van Martinus Nijhoff (Het uur U), Hans Lodeizen, Simon Vinkenoog en Herman 
Gorter. 


Terug naar het paradijs

Geluidsfragment Alex Stanovsky 

26-1-2018
Geluidsfragment uit de roman-in-wording Alex Stanovsky. Tekst, montage en stem: Gaby den Held.
Het glooiende dak van Utrecht Centraal leek van een afstand op het afgeworpen pantser van een reusachtig dier. Beschenen door een koel noordelijk licht marcheerden stromen mensen door de stationshal. Eén van hen was Alex Stanovsky...
Begeleidende muziekfragmenten: Kevin MacLeod - Peace of Mind

Alex Stanovsky, Hoofdstuk 1: De firma Tyfoon
Alex Stanovsky, roman-in-wording: fragment. 

26-2-2018. 
Ik zag het silhouet van een vrouw. Ze bleef even in de deuropening staan. 
Toen zei ze: 'Je ziet eruit als een Tibetaanse monnik in zijn cel.'
'Annelies!' riep ik naar haar opkijkend. Ze had haar zeegroene pluisjas 
weer aan.
'Blijf je daar nog lang zitten? We moeten haast maken voor ze terug komen.'
Moeizaam kwam ik overeind. Ze had zich al omgedraaid en liep de ruimte uit. 
Ik pakte haar bij haar schouder en vroeg: 'Wacht even, wat is er allemaal aan 
de hand? Ik snap er niets meer van.’
‘Wie wel, Alex? Maar er valt nu even niets te snappen.’
‘Waarom doe je dit?' 
'Omdat je een lekker ding bent.'
'Als ik dat tegen jou zeg, zou dat seksistisch zijn.'
'Je hebt echt geen idee wat ik hiermee riskeer, dus hou je gemak,' zei ze vinnig. 
'Geen tijd voor discussie, kom mee!'



Meer over Alex Stanovsky

Alex Stanovsky, roman-in-wording: fragment. 

5-3-2018. Nutteloos 
Je beseft misschien nog steeds niet waar je bent. Hier is geen ruimte voor de nuttelozen.


Meer over Alex Stanovsky
Teksten uit de romans Maan, Reünie en Alex Stanovsky 

6-3-2018
Maan: 
- Deel 1: Huorrebern. Hoofdstuk 1: Louis Donderkop
- Trailer

Reünie:
- Trailer
- Emerald/Azur - Reünie, fragment uit de roman van Gaby den Held, 
muziek: Guflux (John van Loon). Cello: Saskia le Poole
- Jaune - Reünie, roman van Gaby den Held. Muziek: Guflux (John van 
Loon). Cello: Saskia le Poole

Alex Stanovsky:
- Hoofdstuk I: De firma Tyfoon

© muziek Emerald/Azur en Jaune: Guflux/John van Loon
© teksten en geluidscollages: Gaby den Held

Gaby den Held. Teksten uit de romans Maan, Reünie en Alex Stanovsky
INSPIRATIE: Kazuo Ohno 

15-3-2018. 
Het is alweer bijna acht jaar geleden dat een grote inspirator overleed op de zeer respectabele leeftijd van 103 jaar: Kazuo Ohno. Een van de onvermijdelijke bijkomstigheden van zelf ouder worden is dat degenen waar jij tegenop kijkt in de loop der jaren bij bosjes sneuvelen, zoals gisteren Stephen Hawking. In tegenstelling tot Hawking is Kazuo Ohno bij veel mensen echter een onbekende. Mensen uit de kunst- en danswereld zullen hem waarschijnlijk wel kennen. Kazuo Ohno stond aan de wieg van nieuwe vorm van Japanse dans: Butoh. Hij werd daartoe geïnspireerd door de Spaanse danseres La Argentina. Zijn stijl viel op door zijn trage bewegingen, breekbaarheid, expressiviteit en sterke beeldkracht. Muziekliefhebbers kennen hem wellicht omdat hij de hoes sierde van A crying light van Antony and the Johnsons.


Meer over Kazuo Ohno
INSPIRATIE: Dennis Cooper 

19-3-2018. 
De Amerikaanse cultschrijver Dennis Cooper kun je met recht een 
buitenstaander noemen. Nooit heeft hij zich bij welke stroming dan ook 
aangesloten en zodra men hem ergens bij wilde inlijven vertrok hij weer. 
Zijn grote voorbeelden zijn de dichters Baudelaire, Rimbaud, maar ook het 
sadistische universum van Marquis de Sade. Met zulke voorbeelden is het 
geen verrassing dat hij schrijft over jongens die zich overgeven aan 
gewelddadige seksuele uitspattingen. Verkrachting, incest, necrofilie, er is
geen onderwerp dat hij schuwt. Een bijzonder en vermakelijk verhaal is dat 
hij de basgitarist van Blur, Alex James liet figureren in zijn roman 'Guide' 
waarin deze gedrogeerd werd, verkracht en zelfs vermoord. Alex James bleek 
een fan van het werk van Cooper te zijn en stemde in tot een interview met 
hem. Maar een half uur voor het zou gebeuren schrok hij er toch voor terug 
en de twee hebben elkaar nooit ontmoet. Ondanks, of misschien wel dankzij, 
het shockerende gehalte van zijn werk heeft hij vele fans onder bekende 
artiesten als Leonardo di Caprio en U2. Van de laatste is bekend dat hun 
song Numb is geïnspireerd door het gelijknamige hoofstuk uit Coopers 
roman Frisk. Maar er is natuurlijk meer aan de hand dan enkele shockeren. 
In zijn verhalen weet hij als geen ander de hunkering naar liefde voelbaar te 
maken op een manier die, ondanks het extreme geweld, wel degelijk ontroert.  
Zelf voortgekomen uit de punkcultuur, laat Dennis Cooper zich iedere keer 
weer beïnvloeden door alternatieve kunst- en muziekstromingen en weet hij ook zichzelf te vernieuwen. Hiervan de getuigen zijn twee romans 'Zac's haunted house,' en:  'Zac's control panel,' (2015) die volledig uit gifjes bestaan. 
Ander werk van hem is de semi autobiografische George Miles Cycle (Closer (1989), Frisk (1991), Try (1994), Guide (1997), Period (2000), The sluts (2005) en The Marbled Swarm (2011).

Geen perversie blijft onbenut: de verontrustende wereld van Dennis Cooper (Passionate)
A good writer as bad as you'll find (The Guardian)
Speaking in tongues with Dennis Cooper (Interview Magazine)
Dennis Cooper: the art of fiction (Paris review)
Dennis Cooper blog

Alex Stanovsky, roman-in-wording: fragment. 

5-3-2018. Alarm
Die vreemde rust overviel me nu ook weer. Een kalmte die het onheilspellende van de situatie maskeerde als een doek dat over een alarmlicht wordt geworpen


Meer over Alex Stanovsky
Manuscript Alex Stanovsky is klaar.

30-3-2018
Het is zover: het manuscript van Alex Stanovsky is klaar. Nog één keer 
goed doorlezen en dan gaat het naar uitgeverij IJzer ter goedkeuring. 
Het is weer een bijzonder verhaal geworden met dystopische trekjes. 
Alex Stanovsky die via een sollicitatiegesprek verzeilt raakt in een 
gemeenschap die al tientallen jaren in een trein leeft die nergens heen gaat. 


Meer over Alex Stanovsky




INSPIRATIE: C.B. Vaandrager

4-6-2018
Cor Vaandrager (1935-1992) vormde samen met Hans Verhagen, Hans 
Sleutelaar en Armando 'De bende van vier.' Zij zetten zich met klare taal 
af tegen de elitaire poëzie van de Vijftigers. Aanvankelijk kreeg Cor 
Vaandrager, of Vaan zoals hij kortweg werd genoemd, veel erkenning voor 
zijn heldere kale stijl waarin hij verbinding zocht met de pop- en 
mediacultuur. Hij werd vergeleken met Gerard Reve en Hugo Claus, 
maar hij raakte aan lager wal door drugs en depressie. Hij stierf eenzaam 
op 56-jarige leeftijd. 
Het korte gedichtje aan het begin van mijn roman Reünie (Wraak is een 
kroket uit de muur) is een ode aan, en geïnspireerd door deze 'Rotterdamse 
reus.'  


DBNL: Het nieuwe realisme van C.B. Vaandrager
Nooit meer slapen: 
Een terugblik op het bewogen leven van dichter Cor Vaandrager



Herhaling uitzending Radio Oost

26-5-2018
Morgen wordt het interview met Jan Erik Plettenburg voor Radio Oost, De Roze Golf herhaald!
Schrijver Gaby den Held vertelt op het terras van Boonk –tegenwoordig Irma’s Café- en langs de boorden van de Schipbeek over het boek, dat vooral gaat over pesten en gepest worden en over slachtoffers die zich ontpoppen als daders.

Ook draagt Gaby den Held voor uit zijn werk op een bijzondere manier: hij heeft tekstfragmenten op muziek gezet.

Luister: Radio 27-05: Over pesten en gepest worden in Diepenheim

Commentaar proeflezers Alex Stanovsky

1-6-2018
De commentaren van de proeflezers van het manuscript van Alex 
Stanovsky zijn binnen! Ik ben als schrijver weer eens op de nodige 
blinde vlekken gewezen. Daarnaast blijkt het een verhaal waar je 
snel in wordt gezogen. Wat men wel ingewikkeld vindt zijn de 
twee parallelle verhaallijnen. Toch is het spelen met werkelijkheden 
onlosmakelijk onderdeel van mijn proza. Vergelijk het maar met 
de film Lost highway van David Lynch. Hierin wordt het publiek 
bewust in verwarring gebracht zodat het zich afvraagt: wat is 
werkelijkheid? Is dat zoals ik deze zie? Wiens werkelijkheid is dit? 
Is er wel een algemene werkelijkheid of zien we die allemaal anders? 
Afijn, los daarvan blijkt dat Alex Stanovsky enorm verschilt van 
Reünie. Zoals Reünie weer anders is dan Maan. Dat kan lezers 
verrassen, maar ook afschrikken. Het hoort allemaal bij het vak dat 
schrijven heet. Jullie worden op de hoogte gehouden van de 
ontwikkelingen rond Alex Stanovsky!

Meer over Alex Stanovsky
INSPIRATIE: Michail Boelgakov

24-8-2018
Magisch-realisme, surrealisme, sprookjes. Degenen die mijn romans 
kennen zullen niet verbaasd zijn dat ik daardoor ben beïnvloed. Bij 
magisch realisme denken veel mensen aan Zuid-Amerikaanse literatuur. 
Maar hoewel ik hou van de romans van Gabriel García Márquez voel 
ik me er niet mee verwant. Waarmee dan wel? Veel inspiratie en 
voorbeelden haal ik uit de Russische literatuur. Prachtig vind ik de 
roman Wij van Jevgeni Zamjatin (1884-1937). Een dystopische roman 
die model stond voor George Orwell's 1984. Maar mijn grootste voorbeeld 
is Michail Boelgakov (1891-1940) en dan met name zijn roman De 
meester en Margarita. Zijn stijl is satirisch met een surrealistische twist. 
Hij weet werkelijkheid, maatschappijkritiek en de fantasie jaloersmakend 
superieur met elkaar te vermengen. Hij moest ook wel zijn toevlucht zoeken 
in metaforen en sprookjesachtige taferelen omdat zijn boeken en 
toneelstukken zwaar onder kritiek lagen van het stalinistische regime. Zijn 
stukken werden in 1929 zelfs verboden waardoor hij zonder inkomen zat. 
Ten einde raad schreef hij een brief aan Stalin. Korte tijd later werd hem werk 
aangeboden in het Moskouse Kunsttheater. Hij sleet zijn dagen als 
regieassistent, librettist en vertaler. Zijn eigen werk kwam in de Sovjet-Unie 
echter niet meer door de censuur. Van 1928 tot 1940 werkte Boelgakov aan zijn voornaamste werk: De Meester en Margarita. Toen hij op 10 maart 1940 overleed had hij zijn magnum opus nog niet volledig geredigeerd. Zijn weduwe Jelena Boelgakova probeerde tientallen jaren tevergeefs het werk door de censuur te krijgen. Pas in 1966 zou een zwaar gecensureerde Sovjet-versie uitkomen. Een jaar later verscheen in West-Europa voor het eerst de volledige uitgave van dat meesterlijke werk.

Master &Margarita
Biography Mikhail-Bulgakov (Britannica)
In voetsporen van Boelgakov, schrijver 'belangrijkste boek ooit' (Volkskrant)
Auteurslezing Reünie bij Holebibib, Antwerpen

4-7-2018
De auteurslezing bij Het Roze Huis Antwerpen was erg leuk om te doen. Het publiek was zeer goed geïnformeerd en daardoor ook uiterst kritisch. Ook de interviewer Ann van de Vloet had zich enorm in de roman ingeleefd en zodoende werd het een levendig en spannend interview. Ik hoop dat ik mijn enthousiasme goed heb kunnen overbrengen. 

Foto: Marc Daems, Holebibib
Bekijk foto's
Holebibib
Charlie Dark revisited

26-8-2018
Charlie Dark is het allereerste manuscript dat ik schreef, vóór Maan. 
Het is mijn meest erotische èn emotionele roman. Een tragische geschiedenis over de onbereikbaarheid van de liefde, die zich deels in de cafés, straten en parken van Amsterdam en Parijs afspeelt, maar ook een magisch realistisch sprookje. 

Angel Floris heeft een moeilijke jeugd achter de rug. Hij verloor op jonge leeftijd zijn moeder, wordt genegeerd door zijn vader en komt in de prostitutie terecht. Troost vond hij als kind bij zijn kameraadje Charlie Dark, maar die verdwijnt plotseling. Jaren later denkt Angel zijn jeugdvriend Charlie terug te hebben gevonden. Hij wordt straalverliefd. Maar is hij wel de Charlie waarvoor hij hem houdt, of raakt hij steeds meer verstrikt in een waanwereld?

Dit verhaal heeft jaren in de bureaulade gelegen. In de afgelopen periode heb ik het weer herlezen en besloten dat ik het toch ter publicatie aan mijn uitgever wil aanbieden.
ARCHIEF
INSPIRATIE: Hello earth - In der Tiefe gibt es ein Licht

30-8-2018
Bij de muziek die mij heeft geraakt of beïnvloed hoort absoluut 'Hello earth' van Kate Bush. Het is onderdeel van de hallucinerende B-kant van het album Hounds of Love, Ninth Wave geheten (naar een gedicht van Alfred Tennyson), een suite van zeven liederen. Het is een donkere bijna angstwekkende trip. Een mini-opera met een gruwelrandje. Toen het pas uitkwam en ik het keer op keer beluisterde, kon ik er nauwelijks van slapen, zoveel indruk maakte het. De klanken en de sfeer bleven in mijn hoofd spoken. Enge sprookjes hebben sowieso mijn voorkeur. La Bush is dan weer een angstig klein kind, dan een furieuze heks. Hello Earth is de apotheose. Hier komt alles samen. Tot en met het dramatische hoogtepunt: het koor dat het Georgische lied Tsintskaro zingt (bekend van de film Nosferatu van Werner Herzog). Dan daalt en daalt de melodie waarna zowel onheilspellend als geruststellend klinkt: „Tiefer, tiefer, irgendwo in der Tiefe gibt es ein Licht.“ Een deel van dat citaat heb ik later gebruikt in Charlie Dark. Ook als apotheose. En als ode.


Kate Bush - Hello earth (YouTube)
De trein naar het oosten: 
verslag van een reis over de Trans-Mongolië spoorlijn.

5-10-2018
Het verhaal van het fameuze spoortraject naar Siberië begint in 1851 met 
de privéspoorlijn van tsaar Nicolaas I. Sindsdien heeft de Trans-Siberië 
spoorlijn een legendarische status gekregen. Bij menigeen staat deze reis op 
de zogeheten ‘bucketlist,’ ook op die van mijn echtgenoot en mij. Dagen 
achtereen in de trein. Hoe zullen we dat ervaren? 

Na het zien van de laatste verfilming van Agatha Christie’s Murder on the 
Oriënt Express, die andere beroemde treinreis, begint het te kriebelen. Dit jaar 
moest het er maar eens van komen. Omdat we ook Beijing willen bezoeken 
kiezen we voor de Trans-Mongolië variant. Van het Rode Plein naar het Plein
van de Hemelse Vrede, zoals mijn echtgenoot pleegt te zeggen.



Lees het reisverslag



Hier wordt oud nieuws verzameld. Ook vindt je hier fragmenten uit mijn romans en wetenswaardigheden over mensen die mij inspireerden in de afgelopen jaren.
2019 - 2018 - 2017 - 2016 - 2015 - 2014 - 2013 - 2012