Gaby den Held

REÜNIE: Najaar 2017

13-1-2017

Na een inspirerend gesprek met uitgeverij IJzer is duidelijk geworden dat Reünie:

- nog theatraler is dan Maan

- alle sentimentaliteit mijdt

- geschreven is in een non-psychologische stijl (mensen doen dingen zonder dat je er een psychologische uitleg bij krijgt)

- een literaire roman is

- een eigenzinnige/avontuurlijke stijl heeft

De planning is dat Reünie najaar 2017 wordt uitgegeven, mits de benodigde subsidie wordt verkregen.

Meer info over Reünie

Meer info over IJzer

INSPIRATIE: Božo Vrećo

25-2-2017

In 2013 nam zanger Božo Vrećo een groot risico. In zijn land,

Bosnië, waar machismo hoogtij viert, kwam hij tijdens een concert

in Sarajevo na de pauze op in vrouwenkleding... en betoverde

iedereen met zijn wonderschone stem. It is as if God had placed an

angel into his throat. Hij koos ervoor zichzelf te zijn en

vertegenwoordigt beide seksen, zowel visueel als in zijn muziek die

diep geworteld is in de traditionele melancholische Bosnische

Sevdah. Zijn publiek, macho of niet, heeft hij overtuigd: hij is

inmiddels één van de meest gevierde sterren van Bosnië.

Meer over Božo Vrećo

Božo Vrećo op YouTube

Nooit eindigende treinreis

7-2-2017

Terwijl Reünie waarschijnlijk dit najaar door IJzer wordt uitgegeven heeft de

auteur een paar maanden pauze genomen. Maar komende tijd zal hij weer aan

een volgend project beginnen. Ideeën voor een roman zijn er volop.

Het zal een meer sciencefiction achtig verhaal worden.

Een man heeft ontslag genomen. Zijn leven is een puinhoop, maar dan ontmoet

hij iemand die hem nieuwe kansen geeft. Deze man zou een goed woordje voor

hem doen. Dan is de grote dag aangebroken voor zijn sollicitatie. Hij neemt de

trein op Utrecht centraal. In de trein ontmoet hij de man weer die hem aan een

nieuwe baan zou helpen. Het kantoor van de firma waar hij zou kunnen werken

bevindt zich in dezelfde trein, zo zegt hij. Na een eigenaardig sollicitatiegesprek

wordt hij onmiddellijk aangenomen. Gaandeweg daagt het bij hem dat de trein

een samenleving op zich vormt waar hij nu onderdeel van maakt met eigen

regels en een leider. Maar kan hij hier ooit nog weg?

INSPIRATIE: Reis naar het einde van de nacht van Louis-Ferdinand Céline

1-3-2017

Reis naar het einde van de nacht (Voyage au bout de la nuit) van LOUIS-FERDINAND CÉLINE heb ik lange tijd ver weg gestopt. Ik las het ooit in een vertaling met prachtige illustraties van Jacques Tardi. Ik was toen midden twintig en kwam er niet doorheen. De gitzwarte kijk op de mensheid in deze roman stond me op die leeftijd enorm tegen. Gisteravond zag ik een oude documentaire op YouTube met GERARD REVE over Céline en werd toch weer nieuwsgierig. Ik pakte het boek weer uit de kast en werd onmiddellijk gegrepen door de levendige taal. Reve zei in de documentaire veel van Céline geleerd te hebben en overgenomen. Dat kan ik begrijpen. In sommige beeldende zinnen zie ik overeenkomsten in stijl.

Voor alles is een tijd in je leven en misschien is het nu voor mij tijd om 'Reis naar het einde van de nacht' te (her)lezen.

Reis naar het einde van de nacht, Erik Lieshout et Gerard Reve

INSPIRATIE: Pink Narcissus van James Bidgood

6-3-2017

Zeven jaar werkte James Bidgood aan de film Pink Narcissus (1963-1970)

waarvan de beelden bijna geheel zijn opgenomen in de New Yorkse flat

van de regisseur en fotograaf. De geldschieters hadden echter geen

geduld meer en de film werd zonder Bidgood gemonteerd. De laatste

stond niet achter de release en liet uit protest zijn naam van de credits

schrappen. Lange tijd was ook onduidelijk wie de regisseur was. Men

dacht de hand van Andy Warhol in de beelden te zien. Pas in 1984

werd onthuld dat James Bidgood de regisseur was. Ondertussen was

de film een cultklassieker geworden.

Wat maakt deze film zo invloedrijk? Niet het flinterdunne verhaal: een

jonge beeldschone mannelijke prostitué (Bobby Kendall) is, net als

Narcissus, volledig geobsedeerd door zijn spiegelbeeld. Al fantaserend

ziet hij zichzelf als centrale figuur in allerlei exotische en mythologische

voorstellingen. Hij droomt zich o.a. een stierenvechter, een Romeinse

slaaf en een faun.

Het is ook niet zozeer het verhaal dat tot de verbeelding is gaan spreken, maar de beelden. Die zijn zinnenprikkelend, droomachtig en in felle kleuren geschoten. Het lijken schilderijen van een kitscherige maar verleidelijke kwaliteit die tot leven zijn gekomen. Dat aspect: homo-erotiek in een droomachtige felkleurige kitscherige setting zou school maken en grote invloed hebben op artiesten als Pierre et Gilles, David LaChapelle en de filmregisseur Pedro Almodóvar.

Interview met de regiseur James Bidgood

De volgende roman: De treinreis van Alex Stanovsky

(werktitel)

10-3-2017

Het is begonnen: de trein is vertrokken. De auteur heeft eindelijk een

begin gemaakt met zijn volgende roman. De werktitel is De treinreis van

Alex Stanovsky, maar dat zou wel een stijlbreuk zijn met de eerdere titels

die slechts uit één woord bestonden!

FRAGMENT uit 'De treinreis van Alex Stanovsky' (werktitel):

'Laat meneer Stanovsky binnen!'

Alex kwam in een kamer waarvan het interieur bijna volledig uit donker

hout bestond. Op de vloer lag een sleetse pers. In het midden van de kamer

stond een robuust bureau. Het enige licht kwam van een bureaulamp. Aan

het bureau zat een jonge dame. Haar gelaat lichtte spookachtig op, haar

heldere ogen keken streng, haar mond had ze samengeknepen. Ze had

gitzwart haar dat in vlechten op haar hoofd was samengebonden en ze

droeg een legergroen uniform. Er was iets bijzonders met haar blik. Het

leek alsof ze je niet echt zag en in gedachten was verzonken, maar toch

voelde je dat ze je uiterst scherp opnam.

Reünie verschijnt dit najaar bij uitgeverij IJzer

14-3-2017

Het is nu ècht een feit: Reünie komt dit najaar uit bij Uitgeverij IJzer. Nadat de uitgever het manuscript had goed gekeurd, is maandag uiteindelijk ook de goedkeuring gekomen van de literaire stichting die de subsidie zou verstrekken! De kogel is door de kerk. Nu kan ik er pas echt met honderd procent zekerheid verkondigd worden dat Gaby’s tweede roman dit najaar uit zal komen!

Meer over Reünie

Meer over IJzer

ALEX STANOVSKY: het begin

19-3-2017

Alex Stanovsky rent Utrecht Centraal station binnen op weg naar de firma Tyfoon waar hij zou solliciteren. In de trein ontmoet hij een man die hem naar een kantoor begeleidt. Dan blijkt dat het sollicitatiegesprek daar plaats vindt. Hij wordt aangenomen als persoonlijk assistent van mevrouw Beyer-Garratt. Gaandeweg daagt het hem dat de trein een samenleving op zich is waar hij nu deel van uitmaakt. Maar kan hij hier ooit nog weg?

Meer over Alex Stanovsky

ALEX STANOVSKY: fragment

23-3-2017. De deur

Alex keek zijn ogen uit. Het deel van de trein waar hij vandaan kwam

was sleets en armoedig, maar hier was aan de inrichting kosten nog

moeite bespaard. Ze stonden in een hal tegenover een deur. Aan de

wanden hingen spiegels in vergulde lijsten. De deur was kunstig versierd

met een voorstelling in houtsnijwerk: slechts gekleed in een wapperende

toga vloog een dame als een supervrouw door de lucht, haar rechter

wijsvinger voorwaarts priemend. In haar linkerhand torste ze een

gevleugeld spoorwegwiel. Victor klopte aan. Een ijle stem weerklonk:

'kom binnen.' Daarop opende hij de deur.

INSPIRATIE: Rose Macaulay

27-3-2017

DAME ROSE MACAULAY, (1 augustus 1881, Rugby, Warwickshire, Eng. - 30 oktober 1958, Londen) is een auteur van romans, biografieën en reisverhalen die in haar tijd alom werd geroemd om haar spitsvondigheid, vlijmscherpe observaties, humor en eruditie. Ze was dan ook geen alledaagse dame: ze wilde eerste marine officier worden, maar zette haar zinnen vervolgens op een schrijf carrière. Ze was een fervent feministe die nooit trouwde, maar er wel een jarenlange buitenechtelijke relatie op na hield met de Ierse priester en schrijver Gerald O'Donovan. Evenals Virginia Woolf, met wie ze bevriend was, hield het gender vraagstuk haar bezig. Ze was fysiek androgyn, maar ook in haar ideeën en haar werk droeg ze zowel het vrouwelijke als het mannelijke uit. Ze was gelovig, maar hield er over het geloof zeer liberale ideeën op na die ze niet onder stoelen of banken stak.

Haar meest bekende werk is de roman THE TOWERS OF TREBIZOND (1956). Drie excentrieke Engelsen reizen deels per kameel door Turkije, van Istanbul naar het legendarische Trebizonde. De reis heeft een tweeledig doel: de emancipatie van de Turkse vrouw en de bekering van het volk tot het Anglicaanse geloof. Humor overheerst maar er is ook een ondertoon van intens liefdesverdriet.

Meer over Rose Macaulay

ALEX STANOVSKY: fragment

14-4-2017. Thee

‘Laat je thee niet koud worden,’ zei ze. Hij schrok op uit zijn gedachten en dronk werktuigelijk de lauwe drank uit een wit porseleinen kopje met daarop in blauw en goud het embleem met het gevleugelde spoorwegwiel.

‘De bonbons zijn voor jou. Ik mag die niet meer hebben, maar toch krijg ik ze iedere keer weer.’

Ze fronste en schoof het schaaltje naar Alex toe. Ze was enige tijd stil en keek hoe hij de bonbons at. Voor het eerst hoorde hij zachtjes een klok tikken.

‘Ik kom al tijden niet meer buiten mijn appartement,’ zei ze toen.

ALEX STANOVSKY: fragment

1-5-2017. Kleding

‘De kleding die Alex en zijn medepassagiers droegen was afhankelijk van hun rangorde. Zijn dagelijkse grijze uniform moest hij bij mevrouw Beyer-Garratt onmiddellijk omwisselen voor kleding die zij voor hem had uitgezocht. Elke dag van de week moest hij iemand anders zijn: maandag was hij een matroos, dinsdag een jongeheer uit gegoede kringen in een double breasted jas, woensdag een politieagent, donderdag een sportatleet, vrijdag een huzaar, zaterdag een Leger des heils officier en zondag een lakei in livrei.

Kunstmoment Diepenheim

7-6-2017. Irma's café

Inmiddels is het wel zeker dat Gaby tijdens KUNSTMOMENT DIEPENHEIM (19 t/m 29 oktober) gaat optreden (lezing en interview).

Irma Rouweler van IRMA'S CAFÉ vond het een leuk idee om het bij haar te laten plaats vinden. Het is natuurlijk ook wel bijzonder dat het eerste deel van de roman Reünie zich op deze locatie afpeelt (voorheen café Boonk). Voorlopige datum is zaterdag 21 oktober. Nadere info volgt!

Kunstmoment Diepenheim

Irma's café

Music was my first love (my 80s)

25-5-2017.

Gaby's 80s mixtape: Music was my first love. De tachtiger jaren van de

vorige eeuw was de tijd waarin hij zijn muzikale smaak ontwikkelde.

Alles wat hij daarna aan muziek mooi vond, wat hem boeide en

inspireerde vloeit daaruit voort. Vandaar deze nostalgische trip. Een

heel persoonlijke muzikale reis en een persoonlijke keuze natuurlijk!

Oh ja: één uitzondering: I feel love van Moroder en Donna Summer

stamt uit 1977.

Music was my first love

INSPIRATIE: Conrad Veidt

13-6-2017

Films uit de Weimar periode (1918/1919 tot 1933) zijn niet zelden

fascinerend. Denk aan Metropolis of Dr. Mabuse. Sommige zijn

expressionistisch met prachtige decors zoals Das Kabinett Des Doktor

Caligari (1920) geregisseerd door Robert Wiene. In de laatst genoemde film

komen de pacifistische ideeën van scriptschrijvers Hans Janowitz en Carl

Mayer tot uiting in de figuur van Caligari. Hij staat symbool voor het

opkomende fascisme en het kritiekloos meelopen van het volk met een sterke

leider. Die roep om een sterke leider is weer aardig actueel.

Een van de hoofdrolspelers van Das Kabinett Des Doktor Caligari is

CONRAD VEIDT (1893 – 1943). Zijn personificatie van de fysiek

gehandicapte Gwynplaine in The Man Who Laughs (Paul Leni, 1928) zou

geschiedenis schrijven. De film is gebaseerd op de roman van Victor Hugo:

L'homme qui rit. Gwynplaine heeft een permanente grijnslach, toegebracht

door Comprachicos. Zij misvormden kinderen vanaf jonge leeftijd om ze op

te laten treden in freakshows. De grijnzende Gwynplaine zou later een

belangrijke inspiratie zijn voor stripboekenschrijver Bill Finger en kunstenaars

Bob Kane en Jerry Robinson bij het creëren van Batman's grootste vijand,

The Joker.

Conrad Veidt heeft nog een bijzondere hoofdrol op zijn naam staan: Anders als die Andern (1919) van Magnus Hirschfeld waarin hij de homoseksuele violist Paul Körner speelt. Dit is een van de eerste films waarin homoseksualiteit op een positieve manier wordt geportretteerd, al loopt het slecht af. Het verhaal was in feite een aanklacht tegen het toen geldende wetsartikel Paragraaf 175, waarin seks tussen mannen werd verboden.

In 1933 vertrokken hij en zijn Joodse vrouw Ilona Prager naar Groot-Brittannië, het Nazi regime ontvluchtend. In 1941 verhuisden ze naar Hollywood waar hij in een aantal films speelde. Ironisch genoeg werd hij vaak getypecast als Nazi agent. Zijn bekendste rol was die van de sinistere Major Heinrich Strasser in Casablanca (1942). Hij overleed in 1943 op 50-jarige leeftijd aan een hartaanval.

Meer over Conrad Veidt

How a 1928 silent film influenced the creation of the Joker

ALEX STANOVSKY: fragment

2-7-2017. Groot Handelsgebouw

Ik nam de trein naar Rotterdam. Op Rotterdam Centraal aangekomen

ging ik naar het Groot Handelsgebouw. Dat was makkelijk te vinden: het

is gelijk rechts als je het station uit loopt. Daar doemde het op: een beige

betonkolos waarvan de met rechthoekige glazen patronen bedekte façade

zich nurks voegde binnen de haar omringende wegen. En Tyfoon zou één

van de firma's zijn die in dat enorme gebouw huisde.

Boekpresentatie REÜNIE met GUFLUX

10-7-2017

Dit belooft een bijzondere boekpresentatie te worden waarbij

Gaby aan de tand gevoeld zal worden over zijn roman Reünie door

Hans Pols.

Daarnaast kun je genieten van een bijzonder muzikaal programma:

een optreden van Guflux, samen met celliste Saskia Le Poole.

GUFLUX is het geesteskind van de Utrechtse musicus, componist

en producer John van Loon. Gaby zal ook samen met GUFLUX een

paar nummers ten gehore brengen, met een teksten uit Reünie.

Zondag 1 oktober

The Colour Kitchen Zuilen

Prinses Christinalaan 1

13554 JL Utrecht

Meer info over Reünie

Meer info over GUFLUX

Over Laurie Anderson’s Chalkroom, invloeden en multidisciplinaire samenwerking

14-9-2017

Gaby over inspiratoren (met name Laurie Anderson), invloeden en

multidisiplinaire samenwerking:

Eén ding over invloeden en inspiratoren: ze nemen je geest niet over. Maar ik

denk dat, als je een zekere volwassenheid hebt bereikt dat je allerlei invloeden

op je kunt laten inwerken zonder dat je een epigoon wordt. Daarbij meen ik

de zekerheid te hebben van een duidelijk uitgesproken eigen stijl. Alles wat ik

zie en hoor: op straat, op internet, op film, in boeken, gaat door een grote

blender en wat ik kan gebruiken transformeert naar iets dat werkelijk binnen

'mijn wereld' past.

Ik heb regelmatig onthuld wie mijn inspiratoren zijn als schrijver:

Federico Fellini, David Lynch, Mikhail Bulgakov, Jan Potocki. En zeker ook

Laurie Anderson. Waarom Laurie Anderson? Zij is in staat om je uit je

comfortzone te halen en je een heel andere, vreemde wereld in te trekken.

Hierdoor leer je te onderkennen hoe we vasthouden aan patronen, oordelen,

paradigma's. Zij kan je helpen dat meer los te laten.

Wat mij ook erg aanspreekt aan Laurie Anderson is dat ze zichzelf steeds blijft vernieuwen. In dit project (Chalkroom, 2017) werkt ze samen met de Taiwanese kunstenaar Hsin-Chien Huang en mensen uit de game wereld. Ze creëerde met hen een virtuele realiteit waarin je door de lucht vliegt - zoals in dromen - en door een omgeving dwaalt waarin je verhalen vindt. Bekijk de video en ontdek waarom dat zo inspirerend is.

Ik weet dat ik me beperk tot tekst, schrijven en dan met name romans. Maar ik sta enorm open voor samenwerking met andere disciplines om samen iets nieuws te creëren. Een klein voorbeeld daarvan is de samenwerking voor mijn debuutroman Maan met grafisch vormgever Cliff van Thillo en fotografen Sander & Sandor. Op basis van het verhaal van Maan hebben zij vanuit verschillende beeldende disciplines een kijkdoosachtig beeld voor het omslag gecreëerd. Zo'n samenwerking smaakt wat mij betreft naar meer.

Meer over Laurie Anderson's Chalkroom

Optreden Kunstmoment Diepenheim

4-10-2017

Voor ieder die niet bij de boekpresentatie van Reünie kon zijn: er

is nog een kans om Gaby te horen 'rappen' en zingen, Op

zaterdagmiddag 21 oktober treedt hij op in Irma's Café te Diepenheim,

Dit is bijzonder omdat het de plek is waar de roman zich (gedeeltelijk)

afspeelt. Hij zal tevens worden geïnterviewd door Jan Erik Plettenburg

van RTV Oost, de Roze Golf. Komt dat zien, komt dat horen!

Reünie, weerzien in Diepenheim (Facebook evenement)

Alex Stanovsky, roman-in-wording: fragment

8-11-2017. De mist

In een reusachtige loods, niet ver van Rotterdam werd aan een trein gewerkt. Sommige delen werden nieuw gebouwd, sommige waren oude wagons die we hergebruikten. Het was niet zomaar een trein. Hier zou een hele nieuwe miniatuursamenleving worden geherbergd.

...

11 september 1939 was de grote dag waarop we eindelijk zouden vertrekken. Alles was zorgvuldig voorbereid. Er was een route uitgestippeld over het spoor naar Sankt Moritz in de Zwitserse Alpen. Probleemloos deden we Antwerpen aan, daarna Brussel en Parijs. Maar toen we Parijs hadden verlaten kwamen we in een dikke mist terecht. Of het leek een mist te zijn. In ieder geval zagen we geen hand meer voor ogen. We wilden stoppen, maar we konden het niet. We reden almaar verder in een mist die niet oploste. Het was beangstigend.

Meer over Alex Stanovsky