Gaby den Held - Charlie Dark, roman

CHARLIE DARK

Engelen, een oudtante als spiritueel medium, een besnorde jonkvrouw, Grace Jones als liefdesgodin: een bonte stoet van personages trekt aan je voorbij in de verbeeldingsrijke roman Charlie Dark. In de kroegen, straten en parken van Amsterdam en Parijs speelt zich een verhaal af over eenzaamheid en verlangen dat zindert van erotiek, maar ook elementen bevat van een magisch realistisch sprookje.

HET SPROOKJE: DE WEG TERUG NAAR BOVEN

Angel luistert als kleine jongen naar zijn moeder Meike. Ze vertelt hem het sprookje De weg terug naar boven voor het slapen gaan. Het verhaal gaat over Angel en Charlie, twee vrienden die in een betoverde sloot springen en in de onderwereld terecht komen. De zoektocht naar de bovenwereld loopt als een rode draad door de roman. Ze worden gevolgd door een zwarte uil. Vertegenwoordigt hij het goede of het kwade? Ze ontmoeten een marterkat, de monniken van Onderen en verliezen elkaar op het bal van een jonkvrouw met een krulsnor. Zullen ze ooit de weg terug naar boven vinden?

Lees een fragment uit Charlie Dark

DE PERSONAGES (In volgorde van opkomst)

Angel Flores, de ik-persoon

Mijn volledige naam is Ángel Emmanuel Flores. Mijn roepnaam is Angel. Er vloeit Fries en Spaans bloed door mijn aderen. Ik heb de blanke huid van mijn moeder. In de zomer kreeg ik als kind zelfs sproeten. Mijn donker golvend haar zie ik terug bij mijn vaders familie. Ook mijn temperament past bij mijn Spaanse genen. Mijn grootmoeder en mijn tantes; allemaal hadden ze een opvliegend karakter.

Charlie Dark als kind

Hij school in een hoek van mijn kamer. Uren zat hij daar, dat schuwe magere scharminkel. Net als jij keek hij liever de kat uit de boom. En dan, plotseling, fluisterde hij me iets in het oor. Stoute dingen.

Charlie Dark als volwassene

Je droeg een donkere zonnebril. Tegen de lage zon, maar ook om je kraaienpootjes te maskeren. Je bent niet wars van zelfspot. Toen je hem af deed zag ik een alleraardigst gezicht. Knap maar zeker geen klassieke schoonheid. Je gezicht, getooid met springerig stug donkerblond haar, is hartvormig en lang. Je kaak bleek zo nauw te zijn dat ze twee tanden hebben moeten trekken omdat die zich niet in je gebit voegden en je er voortdurend je tong op stuk beet. Scherpe lijnen omzomen je ogen en mond. Verder heb je een eerder mager dan slank voorkomen. Knokige handen toonden een opvallende moderne ring. Maar je onvolkomenheden vormen samen een alleszins aantrekkelijk geheel. Onweerstaanbaar zelfs.

De uil ('De weg terug naar boven')

Na enige tijd kwamen we bij de rand van een bos. Daar zagen we een reusachtige uil zitten op een tak van een knoestige eik. Zijn veren waren zo donker dat ze bijna zwart leken.

DE VIDEO’S

Zie de Charlie Dark trailer.

Video, tekst en stem: Gaby den Held

Muziek: Kevin MacLeod : Satiate - only percussion, en: Second Coming - no percussion

GABY DEN HELD

Angel Floris heeft een moeilijke jeugd achter de rug. Hij verloor op jonge leeftijd zijn moeder, wordt genegeerd door zijn vader en komt in de prostitutie terecht. Zijn schuchtere kameraadje Charlie Dark is de enige waar hij troost bij vindt. Als deze uit zijn leven verdwijnt is hij voortdurend naar hem op zoek. Jaren later denkt Angel zijn jeugdvriend terug te hebben gevonden. Hij wordt radeloos verliefd. Maar is Charlie wel degene waarvoor hij hem houdt, of raakt hij steeds meer verstrikt in een waanwereld?

Meike Floris, de moeder van Angel

Mijn moeder was een struise Friese donkerblonde stoot met volle rode lippen en lichtbruine ogen. Zwoel en ernstig. De blik van Brigitte Bardot. In mijn herinnering droeg ze altijd zomerjurken en badpakken in de meest prachtige designs uit de stoffenwinkel van mijn vader.

Esmée Floris, de zuster van Angel

Om Esmée moest iedereen altijd lachen. Ze was een koddig klein meiske, niet op haar mondje gevallen en kon scherp, maar komisch uit de hoek komen.

Sietze Hoekstra, een vriend van Angel

Hij heeft een stoere verweerde kop. Zijn mond lijkt die van een melancholische Pierrot, maar zijn expressieve helderblauwe ogen lachen je toe. Nooit eerder zag ik een dergelijk contrast in uitdrukking tussen twee gezichtshelften. Hij is net zo'n driftkikker als ik. Zijn ontstuitbaar enthousiasme is even overrompelend als ontwapenend.

Hugo Floris, de vader van Angel‘

De stoffen van Flores’ werd echter pas een begrip met mijn vader aan het roer. Hij had iets dat zijn voorouders niet hadden. Om te beginnen overvleugelde hij hen in zijn eruditie en kennis over stoffen. Verder had hij een feilloos gevoel voor kwaliteit en bijzondere dessins, wist hij waar hij de beste stoffen kon halen en had hij een uitgebreid internationaal netwerk. Hij was bovendien zeer ambitieus: waar anderen afhaakten ging hij verder. Maar hij had ook iets extra’s: hij was een meester in het aanvoelen van trends.

Ana Floris, de grootmoeder van Angel

Ze was een sterke vrouw. Ik vond het prachtig zoals bezoekers schutterig werden onder haar ogen. Vooral mannen werden meelijwekkende wezens. Een enkel sarcastisch woord van haar en ze werden kleine kinderen en als was in haar handen.

Carmélia, de oudtante van Angel, zuster van Ana

Op haar staalblauwe ogen na was zij het volmaakte clichébeeld van een zigeunerin. Scherpe trekken, een karakteristieke neus en een haviksblik. Ze had ravenzwart haar en was behangen met sieraden. Iedere keer als ze bewoog rinkelden haar armbanden. Ik kon mijn ogen niet van haar af houden.

Tim Klaver, klasgenoot en vriend van Angel

Er zat echter een jongen in mijn klas die eveneens een buitenbeentje was. Niet zozeer in kleding maar wel in gedrag en uitstraling. In veel was hij tegengesteld aan mij, maar vanaf het eerste moment konden we het goed met elkaar vinden. Tim had kort blond stekeltjeshaar en droeg legerbroeken. Hij was volks, brutaal en dapper. Als hij me schalks aankeek werd ik helemaal week vanbinnen.

Nathan Benillouche, een vriend en minnaar van Angel

Ik had nog geen tien passen gelopen toen ik merkte dat ik werd gevolgd door een blauwe BMW. Voorin zat een knappe donkere man die me wenkte. Hij had kort zwart kroeshaar, donkere melancholische ogen en een sensuele mond.

Herma Frodita, jonkvrouw ('De weg terug naar boven')

Er schreed een elegante dame de kamer in. Ze was fijn van bouw en was gekleed in een halflange zwarte wijdvallende rok, daarover heen droeg ze een wit colbertjasje. Op haar hoofd droeg ze een brede hoed. Haar wenkbrauwen waren met een gracieus lijntje vanaf haar neusbrug schuin omhoog getekend. Een ander opvallend detail aan haar uiterlijk maakte haar pas echt excentriek.

'Ze heeft een snor,' fluisterde je.

Sarena Wilson, een vriendin van Nathan

We werden uitbundig begroet door Sarena, een donkere vrouw van midden dertig met een aanzienlijke boezem, een ingenieus bouwwerk van minuscule vlechtjes op haar hoofd, verbaasde ogen en de grootste lippen die ik ooit van nabij had gezien. Ze had daardoor iets weg van een eend.

ILLUSTRATIES

Sander & Sandor tekenden voor de bijzondere fotografie van het omslagontwerp. Cliff van Thillo heeft de typografie van het omslag voor zijn rekening genomen, geïnspireerd door Parijse burleske sferen. Hij heeft ook nog twee illustraties voor ìn het boek gemaakt.